Dachy z trzciny: trzcina jako surowiec dekarski

Trzcina pospolita- Phragmites australis- to gatunek rośliny z rodziny wiechlinowatych, a więc po prostu traw. Rodzina traw to zasadnicza część roślinności stepowej, łąkowej i pastwiskowej.

Trzcina należy do gatunków kosmopolitycznych, co oznacza, iż jest rośliną o bardzo rozległym zasięgu geograficznym. Trzcina pospolita występuje na całym świecie tworząc gęste, zwarte kępy. Jest ona największą rośliną zielną we florze naszego kraju, potrafi osiągnąć do czterech metrów wysokości.

Na trzcinę pospolitą składają się:

  • Kłącza- grube, pokryte łuskami, rozgałęzione na liczne odnogi;
  • Liście- sinozielone, duże, twarde o ostrym brzegu i spiczastym zakończeniu;
  • Kwiaty- zebrane w kwiatostan: pokaźną wiechę o brunatnym kolorze;
  • Owoc- lekki, okryty plewkami (niewielkie łuseczkowate listki) ziarniak (suchy, niepękający owoc).

Trzcina pospolita kwitnie od lipca do września. Jest pożyteczna ze względu na to, iż doskonale utrwala brzegi przed erozją wodną. Używana jest ponadto do oczyszczania ścieków w oczyszczalniach biologicznych. Młode trzciny są wykorzystywane jako pasza dla zwierząt.

Zastosowanie w budownictwie trzcina ma nie tylko w dekarstwie. Jej wyschnięte łodygi eksploatowane są także do produkcji mat budowlanych ocieplających budynki. Niegdyś zbierało się ją zimą, kiedy woda pokryta była lodem- w okresie od grudnia do lutego. Za czasów świetności strzechowych dachów, do ścinania trzciny służyło ostrze na długiej rękojeści. Koszenie wykonywały dwie osoby, z których jedna ucinała roślinę, a druga oczyszczała ją i wiązała w snopki. Obecnie do pozyskiwania trzciny wykorzystywane są specjalne maszyny i urządzenia, które znacznie zwiększają efektywność i szybkość wydobycia. Trzcinę zbiera się dziś w okresie od października do marca, kiedy jest wystarczająco wyschnięta.

Tags: , , , ,

Top